O nas

STANISŁAW WRÓBLEWSKI

Stanisław Wróblewski urodził 23 sierpnia 1911 roku w Parczewie w województwie lubelskim. Był synem rolnika. W roku 1932 ukończył Seminarium Nauczycielskie w Leśnej Podlaskiej, a w 1935 r. otrzymał nominację na nauczyciela w jednoklasowej szkole wiejskiej w Lipówce.
Gdy wybuchła wojna, walczył jako żołnierz Wojska Polskiego w stopniu podchorążego. Brał udział w walkach od Wielunia po Modlin. Był więziony w obozie XI-B pod Hamburgiem. Zagrożony ślepotą został zwolniony i osiadł w Starachowicach.
Wkrótce wraz z żoną wyjechał do Poznania, skąd kurator Szałkowski skierował ich   do Zielonej Góry. Na ziemiach zachodnich brakowało nauczycieli, dlatego Stanisław Wróblewski podjął jednoznaczną decyzję o osiedleniu się. W poszukiwaniu pracy udał się w 1945 roku do Nietkowa, wędrował pieszo z Zielonej Góry.     Na miejscu skontaktował się z panem Ludwikiem Kaźmierczakiem, zarządcą byłego  folwarku Rothenburgów. Zaproponowano mu, by tam pozostał. I tak osiadł w Nietkowie.
Aktywnie zaangażował się w życie wioski. Założył pierwszą bibliotekę w byłym powiecie zielonogórskim. Książki zdobył od mieszkańców, a także ofiarował swoje własne. Dyskusje nad przeczytanymi dziełami stały się okazją do twórczych spotkań z mieszkańcami wsi.
Stanisław Wróblewski cieszył się nieposzlakowaną opinią wśród społeczności Nietkowa, miał dar godzenia zwaśnionych. Chętnie służył wszystkim radą i pomocą, załatwiał trudne sprawy mieszkańców. Zdobył ich zaufanie. Zwierzali się jemu  ze swych kłopotów. Nie było na wsi wesela, na które nie byłby zaproszony. Był wyrozumiały i serdeczny.
Życiowym dziełem Stanisława Wróblewskiego było założenie Szkoły Podstawowej w Nietkowie. Dzięki wspólnemu wysiłkowi nielicznej wtedy społeczności powstała szkoła.
Życiowym dziełem Stanisława Wróblewskiego było założenie Szkoły Podstawowej w Nietkowie. Dzięki wspólnemu wysiłkowi nielicznej wtedy społeczności powstała szkoła.
Został uhonorowany:
Medalem za udział w wojnie obronnej 1939 r.,
Medalem za Zwycięstwo i Wolność 1945 r.,
Medalem za Warszawę 1939 -1945 r.,
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Honorową Odznaką „Za zasługi w rozwoju województwa zielonogórskiego”.
Dyplomem za aktywną działalność i ofiarną pracę w trosce o rozwój miasta i gminy Czerwieńsk 1984 r.,
W 1976 r. został wpisany do Księgi Pamiątkowej „Zasłużeni dla Oświaty i Wychowania”.
Stanisław Wróblewski zmarł 22 czerwca 1984 roku. Była to nieoceniona strata dla miejscowości i całego regionu. Wieloletnia praca nauczyciela i jego żony została dostrzeżona przez ówczesne władze oświatowe i państwowe, czego dowodem są przyznane medale, dyplomy i listy pochwalne. Pamięć o nich na zawsze pozostanie we wspomnieniach mieszkańców.
Nauczyciel stał się wzorem do naśladowania dla swoich wychowanków i całej społeczności Nietkowa oraz Lasek. Krzewione przez niego wartości i dążenia są wciąż aktualne i kontynuowane przez współczesne pokolenie.
Wszyscy jesteśmy dumni z faktu, iż wśród nas żył człowiek, bezgranicznie oddany ludziom, który założył szkołę istniejąca do dziś.
Dla nas, uczniów, jest to wielka zasługa, bowiem możemy się uczyć w miejscowości, w której mieszkamy, a szkoła nasza jest nam bardzo bliska.
W maju każdego roku obchodzimy Dni Szkoły, przygotowujemy apel poświęcony patronowi dla uczczenia pamiętnych wydarzeń. Składamy kwiaty pod tablicą pamiątkową.
Jak bardzo ceniony za życia był pedagog, świadczy poetycki utwór, napisany przez uczniów dla swego nauczyciela:
Drogi Kierowniku!
Patrzę na Ciebie Kierowniku drogi
I nie wiem jak Ci wyrazić swe myśli.
Ty wiesz najlepiej, czym Ty jesteś dla nas
I jakby smutno nam bez Ciebie było.
Twe srebrne włosy i Twój uśmiech miły
Są jakby jasnym promieniem w tej szkole.
Ty mocą ducha dodajesz nam siły
I nie dasz długo smucić się nikomu.
Dużo przeżyłeś zmartwień, trosk, kłopotów,
Poznałeś życie ze złej i dobrej strony.
Do walki z losem zawsze byłeś gotów-
Nieprzejednany i niezwyciężony.
Dziś, gdy bieg czasu głowę Twą pobielił,
Oraz wyczerpał zdrowie Twe i siły,
Czas Ci się szczęściem domowym weselić
I pędzić żywot spokojny i miły.
Bądź zawsze pogodny, miły i wesoły
I miej pociechę ze swych uczniów grona.
Niech Cię radością otoczy dokoła
Wdzięczność i miłość nigdy nie zwyciężona.
Bądź zdrów Kierowniku, miej spokojne życie
Blaskiem zachodniej zorzy ozłocone.
Podziwiaj słońce i gwiazdy w błękicie
I ciesz się pracy długoletniej plonem.
My, współczesne pokolenie uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej w Nietkowie zawsze pamiętamy o swoim patronie. Zapalamy znicz na jego grobie, jako znak naszej pamięci.

 

ZOFIA WRÓBLEWSKA

Zofia Wróblewska- wspaniała polonistka, nie szczędziła czasu na pracę z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, by uczyć polskich liter, czytania i pisania, rozwijać umiejętności poprzez wystawianie teatralnych spektakli.
Wieloletnia praca nauczyciela i jego żony została dostrzeżona przez ówczesne władze, czego dowodem są przyznane medale, dyplomy, listy pochwalne. Pamięć o nich na zawsze pozostanie we wspomnieniach potomnych.

         Państwo Wróblewscy stali się wzorem do naśladowania dla swoich wychowanków. Krzewione przez nich wartości są ciągle kontynuowane przez współczesne pokolenie. Wszyscy jesteśmy dumni, że wśród nas żyli ludzie, bezgranicznie oddani innym, dzięki którym szkoła istnieje po dziś dzień.